Prizma

Hiç bilmeyecek kaç dize yazdırdığını
Rahmaninov'u şerefine çaldığımı
Aya güneşe bu denli sık baktığımı
Hiç bilmeyecek
Kalemi yine elime aldırdığını
Evrenin gümüş ışığının süzülerek
Boynundan, binbir renkte ok attığını
Kalbime, hiç bilmeyecek
Orman kuşlarının diline konduğunu
Üstelik onları tek benim duyduğumu
Hiç bilmeyecek